Kamuoyunda sıklıkla genç nüfusuna atıfla anılan Türkiye aynı zamanda “yaşlı toplum” kategorisindedir ve hızla yaşlanmaktadır. Türkiye’de her on kişiden biri 65 yaş ve üstünde olmasına rağmen bu kesime yönelik gerekli politikalar geliştirilmemekte ve yaşlı nüfus güvencesizlikle başbaşa bırakılmaktadır. 65 yaş ve üstü bireyler yaşadıkları maddi sıkıntılar neticesinde düşük maaşlı ve kayıt dışı olarak, güvencesiz şartlarda çalışmaktadır. COVID-19 tedbirleri sebebiyle 65 yaş ve üstüne yönelik uygulanan uzun sokağa çıkma yasakları kamu politikalarında bu nüfusun sosyal, psikolojik ve ekonomik ihtiyaçlarını göz önünde bulundurmadığı gözlemlenmiştir. Bu yaş grubunun nüfustaki önemi ve de yaşadıkları zorluklar göz önüne alındığında Türkiye’de yaşlı nüfusun iyi olma haline yönelik gerekli politikaların hayata geçirilmesi gerekmektedir. Bu raporla Alphan Telek, Cem Özgüzel ve Seren Selvin Korkmaz Türkiye’de yaşlı nüfusun durumuna yönelik bir projeksiyon sunarak işgücündeki yaşlılar ve güvencesizlik sorununu ele alıyorlar ve politika önerilerini sıralıyorlar.